Niski standard mieszkań w gmininach: Kontrola NIK ujawnia brak działań i nieadekwatne środki finansowe
Written by admindtr on 9 maja 2023
Witajcie, drodzy słuchacze radia DTR. Mamy dla was najnowsze informacje dotyczące stanu mieszkań o niskim standardzie w naszym kraju. Według raportu Najwyższej Izby Kontroli, spośród 20 skontrolowanych gmin, tylko połowa prowadziła prace mające na celu poprawę tych mieszkań, i to jeszcze tylko w nielicznych przypadkach. Przyczyną tego stanu rzeczy nie były tylko ograniczone możliwości finansowe, ale również niezgodna z przepisami i nieracjonalna polityka mieszkaniowa w tych gminach.
Mieszkania o niskim standardzie wciąż stanowią jedno z głównych problemów mieszkaniowych w Polsce, zarówno pod względem liczby, jak i ich eksploatacji. Wymogi ustawowe dotyczące corocznych i pięcioletnich kontroli wszystkich takich budynków zostały w badanym okresie spełnione jedynie przez trzy gminy spośród skontrolowanych. Dwie gminy w ogóle nie przeprowadzały żadnych kontroli stanu technicznego budynków.

Źródło: Najwyższa Izba Kontroli
Mieszkania o niskim standardzie, zwane również substandardowymi, są według Głównego Urzędu Statystycznego takie, w których warunki życia są bardzo niskie ze względu na fatalny stan techniczny, braki w instalacjach sanitarnych lub przeludnienie. W zgodzie z Europejską Typologią Bezdomności i Wykluczenia Mieszkaniowego ETHOS, mieszkania w takim stanie należą do tzw. ukrytej bezdomności.
Na szczęście w Polsce systematycznie maleje liczba tego rodzaju mieszkań, o czym świadczą wyniki spisów powszechnych. W 2002 roku było ich 1,8 miliona, czyli około 15% ogółu mieszkań, a zamieszkiwało je 6,48 miliona osób, co stanowiło około 17% społeczeństwa. W 2011 roku liczba ta spadła do 1,3 miliona mieszkań (około 11% ogółu) i 5,36 miliona osób (około 14% społeczeństwa).
Niemniej jednak, liczba i stan mieszkań o niskim standardzie nadal pozostają jednym z najważniejszych problemów mieszkaniowych w Polsce. W Narodowym Programie Mieszkaniowym z 2016 roku zakładano, że do 2030 roku liczba osób mieszkających w takich mieszkaniach powinna spaść do 3,3 miliona, czyli zmniejszyć się o 2 miliony. Jednak osiągnięcie tego celu wymaga znacznych nakładów finansowych, które często przekraczają możliwości poszczególnych gmin.

Źródło: Najwyższa Izba Kontroli
Odsłony: 0