Nick Carter, znany przede wszystkim jako członek zespołu Backstreet Boys, od lat próbował także swoich sił jako artysta solowy. Jego dorobek obejmuje cztery albumy studyjne, jeden album kompilacyjny, osiem singli i siedem teledysków, choć niektóre źródła wskazują na mniejszą liczbę wydawnictw.
Jego pierwsza poważna próba samodzielnej kariery miała miejsce w 2002 roku, gdy ukazał się album „Now or Never”. Krążek spotkał się z ciepłym przyjęciem – dotarł do 17. miejsca na liście Billboard 200 i zdobył status złotej płyty w USA i Kanadzie. Singiel „Help Me” odniósł sukces międzynarodowy, podczas gdy drugi utwór – „I Got You” – był umiarkowanym przebojem w Europie.
Po przerwie spowodowanej powrotem Backstreet Boys do wspólnego nagrywania, Carter wrócił do solowych projektów. Jeden z utworów nagranych w tamtym czasie – „Let It Go” – został użyty jako motyw przewodni programu „House of Carters” w 2006 roku. Piosenkę stworzył wspólnie z Matthewem Gerrardem i Bridget Louise Benenate.
W 2009 roku Nick Carter połączył siły z piosenkarką pop Jennifer Paige, nagrywając duet „Beautiful Lie”. Rok później rozpoczął pracę nad nowym materiałem, tym razem współpracując z takimi producentami jak Rami, Carl Falk, Toby Gad, Josh Hoge czy Claude Kelly. Efektem tych działań był album „I’m Taking Off”, który ukazał się najpierw w Japonii (2 lutego 2011), później w Niemczech (3 czerwca), a następnie w amerykańskim iTunes Store (24 maja).
Nick Carter to przykład artysty, który pomimo sukcesów zespołowych, nie przestaje szukać własnej ścieżki i tożsamości muzycznej. Jego solowe projekty, choć nie zawsze spektakularne komercyjnie, ukazują jego rozwój jako muzyka i autora tekstów.
