„Lany Poniedziałek” – magia, trauma i droga do uzdrowienia
Czy można opowiedzieć o traumie przez pryzmat magii i tradycji?
Reżyserka Justyna Mytnik w swoim pełnometrażowym debiucie, „Lany Poniedziałek”, mierzy się z trudnym tematem przemocy seksualnej i jej konsekwencji. Film łączy realizm magiczny z uniwersalnymi doświadczeniami emocjonalnymi, osadzając historię w polskich realiach świąt wielkanocnych.
Historia skupia się na Klarze, wrażliwej piętnastolatce, która próbuje znaleźć drogę do uzdrowienia po traumatycznym wydarzeniu. W tle przewija się bogaty świat tradycji, od święcenia palm po oblewanie wodą w wielkanocny poniedziałek. Przemoc, która miała miejsce rok wcześniej, jest punktem wyjścia do refleksji nad procesem leczenia ran psychicznych i siłą empatii.
Justyna Mytnik czerpała inspirację z różnorodnych źródeł, m.in. z meksykańskiego Día de los Muertos oraz dzieł kina, takich jak „Labirynt fauna”. W jej wizji magiczne elementy, jak postać bogini (grana przez Maję Kleszcz), koją główną bohaterkę, pomagając jej zrozumieć i oswoić traumę.
Film przyciąga uwagę również obsadą i zespołem twórczym. W głównej roli wystąpiła debiutantka Julia Polaczek, której naturalna gra stanowi oś filmu. Produkcja powstała dzięki współpracy polsko-estońsko-czeskiej, z udziałem doświadczonych firm, jak Lava Films, i wsparciem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Jak podkreśla Mytnik, „Lany Poniedziałek” nie jest jedynie historią o bólu, ale przede wszystkim opowieścią o odwadze, bliskości i sile empatii. To uniwersalna narracja, która dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Reżyserka celowo unika schematycznych rozwiązań, takich jak publiczne wyznanie traumy, pokazując, że proces leczenia bywa indywidualny i często trudny do zrozumienia dla otoczenia.
Dzięki unikalnemu połączeniu polskich obrzędów, emocjonalnej głębi i artystycznego wyrazu, „Lany Poniedziałek” ma szansę zapisać się w historii współczesnego polskiego kina. Premiera przewidziana na 2024 rok wzbudza duże zainteresowanie zarówno w kraju, jak i za granicą.
