Japoński zespół Yōsei Teikoku to fenomen. Wymyślone przez nich „Imperium Wróżek” podbiło serca fanów anime, metalu i gotyku na całym świecie. Ich muzyka to połączenie gotyckiego rocka, symfonicznego metalu, elektroniki i klasyki. Ich utwór „Astral Dogma” to arcydzieło tej mieszanki, będące zarazem metafizyczną opowieścią o świecie u kresu, systemie wartości pogrążonym w upadku i konieczności narodzin czegoś nowego.

„Astral Dogma”

Czas wygrywa melancholijne tony wielkiego zegara, zanurzonego we mgle pary. W drapaczach chmur, gdzie gromadzą się złote sztaby, co noc trwa maskarada. Wielkie miasto ze złudzeń, pokryte pozłacaną miedzią, upada. Księżniczka żałuje tego, co zostało z epoki złota.

W świecie, gdzie ciała stroi się w iluzje, jedynie ogień może je ogołocić. Gdybyśmy potrafili odczytać przesłania z gwiazd, moglibyśmy ruszyć dalej.

Reklama

Słowo zapisane od początku głosi: „Koniec Świata”. Sekretne słowo ukryte w losie mówi: „Narodziny świata”.

Płonący eter, cząstka wszechświata. Akasha, krąg pustki i wiecznego powrotu. Astralne zjawy uśpionego życia. Lipika spisuje ideę samego siebie.

Na starej pergaminowej kartce, pachnącej osmantusem, ostatnie słowa ojca: „Moja epoka dobiega końca. Córko, poprowadź przyszłość, choć ciemna”.

Wszyscy pragniemy zaszczytów i władzy. Ale łatwo spaść. To koniec.

Słowo zapisane od początku głosi: „Koniec Świata”. Sekretne słowo ukryte w losie mówi: „Narodziny świata”.

Bogowie nas zwodzą. Modlimy się do nich, a oni nas nie zbawią. Ludzie przestali się rozwijać. Zatrzymali się w miejscu.

Złota para oświetla rydwan rytuału. Przeczytaj przesłania gwiazd, a znajdziesz nowy świat…

Gotycka opowieść w języku japońskim

„Astral Dogma” to dzieło wykraczające poza muzyczną formę. Jest jak gotycka przypowieść – z przesłaniem moralnym, symboliką i refleksją nad kondycją ludzkości. Pojęcia takie jak „Akasha”, „Eter”, „Lipika” i „Astral” nie są przypadkowe – to odniesienia do filozofii wschodniej, teozofii, ezoteryki. Ich obecność czyni tekst wielowymiarowym.

Upadek złotego miasta symbolizuje kres cywilizacji opartej na pogoni za bogactwem i iluzją władzy. Ludzie, jak sugeruje tekst, porzucili duchowy rozwój na rzecz powierzchownych form. Nawet ciało zostało sprowadzone do dekoracji – strojone w romaneski kostium, nagie dopiero wtedy, gdy spłonie. Jednocześnie zawarte w piosence słowa ojca – duchowego przewodnika, zostawiającego ostatni list – przypominają, że przeszłość przeminęła, a przyszłość należy do nowego pokolenia.

Dwa światy: europejski gotyk i japońska narracja

Czymś absolutnie unikalnym jest połączenie europejskiego klimatu – steampunkowego, gotyckiego, filozoficznego – z językiem japońskim i tamtejszą melodyką. Wykorzystanie tradycyjnej narracji o „upadłym świecie” i „nowym świcie” odnosi się do schematów znanych z europejskich legend, biblijnych przypowieści i fantasy.

Z drugiej strony, słownictwo i forma narracji opierają się na japońskiej poetyce: melancholijnej, alegorycznej, pełnej niedopowiedzeń i subtelności. To właśnie ten dualizm sprawia, że „Astral Dogma” tak fascynuje fanów z Europy. Jest egzotyczne, ale znajome. Inne, ale przemawia znanym językiem mitu.

„Koniec świata” czy jego początek?

Kluczowe w tekście są powtarzające się frazy: „Słowo zapisane od początku głosi: 'Koniec świata’. Sekretne słowo ukryte w losie mówi: 'Narodziny świata’.” To nie tylko figura retoryczna, ale manifest ideowy zespołu. W ruinach, w środku pustki, gdzie płonie to, co znane – może powstać nowe.

To przesłanie ma charakter uniwersalny. Zarówno dla jednostki, jak i społeczeństw, które stają na krawędzi upadku. To wezwanie do wewnętrznej rewolucji, duchowego odrodzenia.

Muzyka jako rytuał przejścia

Wykonywana na koncertach z wielką teatralnością, „Astral Dogma” staje się niemal liturgią. Yui – wokalistka i „imperatorowa” Fairy Empire – prowadzi swoich poddanych przez rytuał świadomości. Muzyka zyskuje wymiar ceremonialny: dym, światła, stroje, gesty – wszystko przypomina mroczny teatr o zbiorowej inicjacji.

Podsumowanie

„Astral Dogma” to nie tylko piosenka, to gotycka legenda opowiedziana w języku nowoczesnej Japonii. Yōsei Teikoku stworzyło dzieło, które łączy kultury, estetyki, emocje i idee. Pokazuje, że nawet w epoce cyfrowej można jeszcze opowiadać mity – i sprawiać, by brzmiały prawdziwie.

Źródło tekstu piosenki: Musixmatch
Autorzy: Aki Shirai (Yui), Takaha Tachibana
Wydawnictwo: Lantis Co., Ltd.