Materiał Foto z dgr24.blogspot.com

---

Gdzie kończy się beztroska

Być może nikt nie miał złych intencji. Być może chodziło o symbol radości, o wspólne świętowanie. Ale właśnie w takich momentach ujawnia się problem współczesnej codzienności — zanik refleksji.

Czy naprawdę trzeba było uczyć dzieci, że każdą inwestycję „trzeba opić”?
Czy naprawdę nie można było świętować sukcesu zwykłym sokiem w kubku, tańcem, wspólną zabawą?

W końcu dziecko z kieliszkiem w ręku, choćby plastikowym i z napojem gazowanym, nie wygląda uroczo — wygląda jak znak czasu. Czasu, w którym dorośli pogubili sens granic i znaczeń.

---

Poklask zamiast kultury

To nie pierwszy raz, gdy w lokalnych uroczystościach forma przerasta treść. W czasach mediów społecznościowych liczy się zdjęcie, lajki, poklask. Ma być „śmiesznie”, „fajnie”, „na bogato”.
Ale gdzieś po drodze zniknęła kultura — rozumiana nie jako sztuka wysokich słów, lecz jako elementarny takt i świadomość gestów.

Kultura to nie wystrój sali, nie kwiatek w klapie burmistrza, nie przemowa z kartki. To umiejętność dostrzeżenia, co jest właściwe, a co kompromituje — nawet jeśli ma się dobre intencje.

Bo czy naprawdę w 2025 roku musimy przypominać dorosłym, że dzieci nie potrzebują toastów z kieliszkiem, żeby cieszyć się z nowego placu zabaw?

---

O czym mówi ten obrazek

Zdjęcie z Czerniny można by zamknąć w jednym zdaniu: dorośli zrobili z dziećmi coś, czego nie przemyśleli.
Ale to zdanie ciągnie za sobą lawinę pytań:

• Czy ktoś w ogóle zastanowił się, jak to wygląda w oczach dzieci?

• Czy wychowujemy pokolenie, które ma kojarzyć radość z rytuałem picia?

• I wreszcie: czy my, dorośli, wciąż jeszcze potrafimy odróżnić świętowanie od autopromocji?

Bo przecież to, co widzimy na tym zdjęciu, to nie tylko dzieci z kieliszkami. To dorośli, którzy stracili zdolność do refleksji — ludzie, którzy chcieli dobrze, ale zrobili coś głęboko nie w porządku.

---

Kiedy kultura staje się luksusem

To wydarzenie w Czerninie nie jest wyjątkiem. To tylko symptom — fragment większej układanki, w której coraz częściej świętujemy powierzchownie, bezmyślnie, na pokaz.
Nie ma już refleksji, tylko scenografia. Nie ma świadomości, tylko rytuał zdjęcia.

A może właśnie na tym polega dzisiejszy kryzys kultury: że dorosły człowiek potrafi stanąć obok dziecka z kieliszkiem i nie poczuć ani przez chwilę wstydu.

---

Czy wciąż potrafimy wychowywać przez przykład?

Dzieci uczą się poprzez obserwację. Nie poprzez moralizowanie, lecz przez naśladowanie.
Jeśli pokazujemy im, że „toast” to element każdej radości, to czego właściwie uczymy? Że dorosłość równa się picie, nawet jeśli „na niby”?

Niech więc to zdjęcie będzie lekcją — nie dla dzieci, lecz dla dorosłych.
Bo można wybudować sto placów zabaw, a i tak przegrać, jeśli nie potrafi się zbudować w sobie odruchu przyzwoitości.

---

Refleksja zamiast flesza

Warto czasem zapytać: czy naprawdę potrzebujemy kolejnego zdjęcia z uśmiechami i kieliszkami?
Czy może lepiej, by w Czerninie — i w każdej innej gminie — na następnym otwarciu było po prostu trochę ciszej, skromniej, mądrzej.

Bo prawdziwa kultura to nie gesty z importu, ale wrażliwość, której zabrakło na tym zdjęciu.

---

📍 Radio DTR LIVE – niezależne medium lokalne Dolnego Śląska
📰 Jesteśmy także w Google News