26 lutego 1925 roku, decyzją ówczesnego Ministra Spraw Wewnętrznych Cyryla Ratajskiego, utworzono policję kobiecą. Kilka tygodni później, 15 kwietnia, w Komendzie Głównej Policji Państwowej w Warszawie ruszył specjalistyczny kurs dla pierwszych 30 policjantek. To wydarzenie zapoczątkowało historię kobiet w polskiej policji – służbę, która trwa do dziś i ewoluuje wraz ze zmieniającym się społeczeństwem.

Wysokie wymagania i pierwsze lata służby

Kandydatki do służby policyjnej musiały spełniać rygorystyczne kryteria. Przyjmowano jedynie panny lub bezdzietne wdowy w wieku od 25 do 45 lat, o nienagannej opinii, z rekomendacją organizacji kobiecej. Ich obowiązki różniły się od zadań powierzanych mężczyznom – policjantki działały w środowiskach sutenerów i domów publicznych, zajmowały się pracą wychowawczą z młodzieżą oraz pomagały kobietom znajdującym się w trudnej sytuacji.

Choć ich rola była istotna, przez wiele lat kobiety w policji spotykały się z brakiem zaufania i krytyką. Ich obecność w służbie była postrzegana jako eksperyment, który niekoniecznie miał się utrzymać na dłużej. Jednak dzięki zaangażowaniu i skuteczności, policjantki udowodniły, że są nieodzowną częścią formacji.