Choć Dolnośląskie Forum Gospodarcze w Trzebnicy miało być przestrzenią do rozmów o rozwoju regionu, promocji inwestycji i budowaniu relacji B2B, rzeczywistość wydarzenia – przynajmniej z perspektywy obecnych na miejscu dziennikarzy – okazała się rozczarowująca.
Sala kinowa Gminnego Centrum Kultury i Sztuki, w której odbywały się panele dyskusyjne, przez większą część dnia świeciła pustkami. Na zdjęciach widać pojedyncze osoby rozproszone na widowni – prelegenci, często reprezentujący ważne instytucje, mówili do garstki słuchaczy. Jeszcze przed południem część gości zaczęła opuszczać wydarzenie, mimo że w programie zaplanowano aż osiem prelekcji.
W kuluarach, przy kawie, nie było słychać ożywionych dyskusji, nie dochodziło do nawiązywania kontaktów. Zabrakło atmosfery prawdziwego forum – miejsca wymiany doświadczeń i idei. W zamian można było odnieść wrażenie, że wydarzenie miało raczej charakter spotkania towarzyskiego osób, które dobrze się znają, niż platformy budującej rzeczywiste relacje biznesowe.
– Z punktu widzenia dziennikarza trudno było nie poczuć rozczarowania. Kiedy wystąpienia kierowane są do niemal pustej sali, a uczestnicy – szczególnie ci związani z samorządami – znikają zaraz po swoich „obowiązkowych” wystąpieniach, pojawia się pytanie: dla kogo to wszystko? – mówi jeden z obecnych reporterów.
Na mediach społecznościowych można spodziewać się zdjęć z pierwszych godzin forum, pokazujących zapełnione pierwsze rzędy i entuzjastyczne relacje z otwarcia. Jednak rzeczywisty obraz, uchwycony po kilku prelekcjach, maluje zupełnie inny krajobraz.
Warto więc postawić kilka zasadniczych pytań:
Jakie merytoryczne wnioski miał wynieść uczestnik forum?
W jaki sposób wydarzenie wpłynęło na relacje B2B, które miały być jego trzonem?
Jak czuli się prelegenci, którzy prezentowali swoje tematy przed niemal pustą salą?
Trudno też nie zauważyć, że część gości reprezentujących samorządy to osoby pełniące swoje obowiązki służbowe – ich obecność mogła być elementem codziennej pracy, za którą otrzymują wynagrodzenie.
Ostatecznie pozostaje pytanie zasadnicze: dla kogo organizowane są takie spotkania? Czy naprawdę służą rozwojowi gospodarczemu regionu, czy może raczej promocji wizerunkowej uczestników i zdobywaniu kolejnych punktów w social mediach?
