Geneza sprawy: zawiadomienie radnego i długie postępowanie
Zgodnie z dokumentem „Raport II”, opublikowanym przez zespół śledczy Prokuratury Krajowej w kwietniu 2025 roku, śledztwo zostało zapoczątkowane zawiadomieniem złożonym przez jednego z radnych Rady Miejskiej w Trzebnicy. Miało to miejsce 14 października 2019 r. – i od tego czasu prokuratura rozpoczęła analizę działalności samorządowej w gminie.
Postępowanie obejmowało szeroki katalog przestępstw z Kodeksu karnego, takich jak nadużycia władzy (art. 231 § 2), oszustwa (art. 286 § 1), fałszowanie dokumentów (art. 270 § 1), wyłudzenia (art. 284 § 1), jak również składanie fałszywych zeznań (art. 233 § 1 i 1a). Choć w samym raporcie nazwisko Marka Długozimy nie pada bezpośrednio w kontekście zarzutów, to jednak z treści i struktury zarzutów wynika, że sprawa dotyczy funkcjonariuszy publicznych wysokiego szczebla z Trzebnicy oraz osób z nimi współdziałających.
Kto usłyszał zarzuty?
Do chwili sporządzenia raportu pięciu osobom przedstawiono postanowienia o przedstawieniu zarzutów. Ich nazwisk raport nie ujawnia, powołując się na tajemnicę postępowania przygotowawczego. Nie ma również jednoznacznej informacji, czy wśród nich znajduje się Marek Długozima.
Śledztwo rozpoczęła Prokuratura Rejonowa w Oławie, ale już na kolejnym etapie zostało przekazane do Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu (sygn. PO I Ds 43.2020). Następnie – uznając sprawę za „szczególnie zawiłą i istotną” – przekazano ją do Prokuratury Okręgowej w Opolu. Taki zabieg w praktyce oznacza wyłączenie lokalnych struktur ze względu na możliwy konflikt interesów lub potrzebę zachowania pełnej bezstronności.
W 2022 roku sprawa objęta została także zwierzchnim nadzorem Prokuratora Regionalnego we Wrocławiu. Ten – według raportu – wskazał w swojej ocenie, że „istnieją podstawy do przedstawienia zarzutów” konkretnym osobom, a także zasugerował przyspieszenie czynności śledczych.
Milczenie władz, brak jednoznacznych rozstrzygnięć
Pomimo upływu kilku lat od rozpoczęcia postępowania, ani lokalne władze, ani Prokuratura nie ujawniły do tej pory pełnych rezultatów śledztwa. Raport stwierdza, że dokumentacja i analiza śledcza nie przyniosły jednoznacznych odpowiedzi na pytanie, dlaczego doszło do zmiany jednostki prowadzącej śledztwo z Wrocławia na Opole, mimo że takie decyzje zwykle muszą być jasno uzasadnione.
Co istotne – nie odnaleziono dowodów na wydanie decyzji o postawieniu zarzutów osobie pełniącej funkcję burmistrza. Nie oznacza to jednak, że sprawa nie dotyczy jego otoczenia – przeciwnie, wątki wskazują na działalność urzędników i decyzje administracyjne, które w praktyce nie mogły być podjęte bez wiedzy lub udziału najwyższych rangą decydentów w magistracie.
Kim jest Marek Długozima?
Marek Długozima sprawuje urząd burmistrza Trzebnicy od 2002 roku. To postać kontrowersyjna, lecz zarazem skuteczna – Trzebnica pod jego rządami przeszła szereg transformacji infrastrukturalnych, w tym modernizację basenu, rozbudowę ścieżek rowerowych oraz znaczące inwestycje w budynki użyteczności publicznej. W ostatnich latach jego nazwisko bywało jednak łączone z napięciami na linii burmistrz – rada miejska, co wielokrotnie skutkowało próbami politycznego osłabienia jego pozycji.
Mimo to Długozima wielokrotnie wygrywał wybory, a jego polityka lokalna opierała się na budowaniu osobistego zaplecza i relacji z mieszkańcami – często z pominięciem klasycznego podziału partyjnego.
Obiektywny obraz? Sprawa nadal otwarta
Choć nie można formułować zarzutów wobec burmistrza w sposób jednoznaczny i niepoparty wyrokami sądowymi, to sprawa pozostaje otwarta i niepokojąca. Raport Prokuratury Krajowej sugeruje istnienie „nieprawidłowych mechanizmów”, które wymagały interwencji i zmiany jednostek śledczych. Jednocześnie podkreślono, że przez długi czas nie prowadzono czynności z wystarczającą dynamiką i skutecznością.
Mieszkańcy Trzebnicy wciąż czekają na klarowne wnioski śledztwa. Dopóki nie zostaną opublikowane oficjalne postanowienia o umorzeniu lub wniesieniu aktu oskarżenia, trudno mówić o zamknięciu tematu.
RAPORT II Prokuratury Krajowej do pobrania w formie PDF [tutaj]
Autor Rafał Chwaliński
