Restauracja NUTA w Warszawie, prowadzona przez Andreę Camastrę, po raz kolejny pokazuje, że siła kuchni tkwi w lokalnych produktach. Wyróżniona już trzykrotnie gwiazdką Michelin, udowadnia, że polskie składniki nie tylko mogą, ale wręcz powinny być fundamentem dań klasy światowej.
– „Nie trzeba jechać do Piemontu po najlepsze mięso ani do Bretanii po ryby. Polska ziemia, polskie jeziora i polscy producenci oferują dziś jakość, która z powodzeniem konkuruje z ikonami światowej gastronomii” – mówi Andrea Camastra.
Ryby z polskich jezior zamiast importu
Na stołach w NUCIE królują ryby z lokalnych wód: sandacz z jeziora Wicko, pstrąg rzeczny z Wieprzy czy pstrąg łososiowy z polskich hodowli. Każda z nich podawana jest w nowoczesnej odsłonie – od delikatnie opalanego sandacza z kawiorem Antonius, po pstrąga serwowanego w formie chłodnika lodowego.
Wołowina z Bieszczad lepsza niż Black Angus
W menu znajdziemy także wołowinę rasy Limousin, hodowaną w Bieszczadach, na Podlasiu i Lubelszczyźnie. Sous-chef Filip Niewiatowski podkreśla, że mięso to przewyższa popularnego Black Angusa – ma więcej białka, mniej tłuszczu i wyjątkową strukturę.
Kawior Antonius – polski luksus eksportowy
Prawdziwą dumą polskiej gastronomii staje się kawior Antonius z Mazur. To jeden z najlepszych na świecie, eksportowany do Tokio, Kopenhagi czy Nowego Jorku. W NUCIE dodaje elegancji m.in. sandaczowi czy reinterpretacji polskiego obiadu z młodych ziemniaków i jajka.
Produkt lokalny = światowa jakość
Camastra przekonuje, że sukces polskiej kuchni to nie tylko technika, lecz przede wszystkim produkt. – „Dzień Polskiej Żywności powinien być okazją do refleksji nad tym, jak wiele możemy osiągnąć, sięgając do własnych korzeni” – podkreśla.
Podsumowanie dziennikarskie
Historia NUTY pokazuje, że polska gastronomia przestała być „na dorobku”. Lokalni producenci dostarczają produkty, które zachwycają krytyków i smakoszy na całym świecie. To przykład, jak świadome sięganie po rodzime składniki może tworzyć kuchnię z charakterem, rozpoznawalną globalnie, a jednocześnie zakorzenioną w polskim terroir.